Hejka, lecimy dzisiaj z kolejnym dietetycznym tematem.
Miłej lektury!
Ostatnim razem pisałam o głodówkach i dietach o ekstremalnie niskiej dostępności energii, a także ich niekoniecznie pozytywnym wpływie na nasze codzienne funkcjonowanie.
A co w sytuacji gdyby okresy postu, przeplatać z oknami żywieniowymi? 
Poznajcie IF, czyli Intermittent Fasting, a po polsku post przerywany. O co w tym chodzi, na czym polega, jakie są główne zasady i z jakimi konsekwencjami można się liczyć?
Zapraszam! 
„Jak chcesz schudnąć to nie jedz po 18” – jeszcze parę lat temu był to najważniejszy element diety redukcyjnej. Po jakimś czasie wszyscy mówili: „Niejedzenie po 18? Kto Ci włożył takie głupoty do głowy? Możesz równie dobrze jeść w środku nocy, a i tak schudniesz, jeżeli będziesz na deficycie”. W międzyczasie pojawił się termin Intermittent Fasting i wtedy dopiero zawrzało.
IF, a niejedzenie po 18 
Ostatnio zaskoczył mnie fakt, który uświadomiłam sobie podczas czytania dość ciekawego artykułu, że to głównie kobiece niejedzenie po 18, to tak naprawdę forma IF’a, tylko, że nikt nie mówi tego na głos. Niejedzenie po 18 traktowane jest jak głupotka, ale IF! IF to jest poważny protokół dietetyczny!
Intermittent Fasting jest specyficzną praktyką żywieniową, polegająca na przeplataniu okresów postu z oknami żywieniowymi. Najbardziej popularnym rozwiązaniem jest 18:6 (często też 16:8 i 20:4), co oznacza 18 godzin postu w ciągu doby i 6 godzin, w których należy spożywać posiłki. Jak to wygląda w praktyce? Możesz zjeść dość późne śniadanie o 11, a ostatni posiłek wrzucić o 17, możesz nie jeść posiłku rano i zacząć od pory obiadowej o 14, a ostatni posiłek spożywać o 20.
Zdarza się też tak, że IF postrzegany jest przez pryzmat całego tygodnia. Jesz w poniedziałki, wtorki, czwartki, soboty i niedziele. Środy i piątki to dla Ciebie dni postu, w trakcie których nie spożywasz posiłków. Warto zaznaczyć, że podane tryby są praktykami umownymi, a długość postu i okien żywieniowych, należy dostosować indywidualnie do preferencji i możliwości 
Czym jest post na IF’ie?
Post najprościej jest okresem niejedzenia.
W porządku, jedzenie jedzeniem, ale co z napojami i nawadnianiem organizmu?
Woda jest jak najbardziej wskazana przez cały dzień, w szczególności w okresie postu. Do tego możemy dorzucić oczywiście czarną kawę (bez mleka!) i herbaty oraz zioła bez cukru i innych dodatków.
Według założeń diety, nie ma konkretnych wskazań co do ilości i rodzaju posiłków spożywanych w ciągu okna żywieniowego, z zastrzeżeniem, że dieta powinna być zgoda z zaleceniami zdrowego i racjonalnego żywienia oraz dobrana do indywidualnej jednostki 
Choć na papierze wygląda to całkiem racjonalnie, to musimy zdawać sobie sprawę, że podczas okna żywieniowego, możesz spotkać się z tak zwaną „gastrofazą”. Być może to określenie jest Wam znajome z innych powodów, ale warto zaznaczyć, że spożywanie posiłków przez jedynie parę godzin ciągu dnia, może powodować tak zwane „rzucanie się” na jedzenie i spożywanie wszystkiego, co nam się nawinie. Daleko jest nam wówczas do prawidłowo zbilansowanej diety. Sytuacja taka, może pojawiać się w szczególności na początku przygody z IF’em, z racji nieprzyzwyczajenia do uczucia głodu.
IF – kto może stosować i jakie może to przynieść korzyści?
Zanim dotrzemy do korzyści, to ustalmy sobie kto przed wejściem na IF powinien się zastanowić, czy to na pewno najlepsze wyjście:
– Osoby na tak zwanej masie, czyli w trakcie budowania masy mięśniowej, bądź nabierania masy ciała. Spożycie podwyższonego zapotrzebowania kalorycznego może być utrudnione, ze względu na krótkie okno żywieniowe, co może prowadzić do wybierana tych mniej wartościowych i wysoko kalorycznych
pokarmów częściej, niż powinno to mieć miejsce
– Osoby z zaburzeniami odżywania. Tutaj zdecydowanie najważniejsze jest ponowne zbudowanie relacji poprawnej relacji z jedzeniem, powrót do prawidłowych nawyków i pozbycie się zachowań autodestrukcyjnych i wyniszczających. Na okresowy post przyjdzie jeszcze pora
– Osoby z zaburzeniami hormonalnymi. W szczególności nadmiar kortyzolu, czyli naszego poziomu stresu. Jeżeli w naszym organizmie stresorów jest już wystarczająco dużo, to nie musimy dokładać kolejnego, jakim jest okresowy post. Brak pożywienia to niekomfortowa sytuacja dla naszego organizmu
– Osoby cierpiące na schorzenia układu pokarmowego. W tym przypadku stawiamy raczej na mniejsze i częstsze posiłki, niż wrzucanie całego swojego zapotrzebowania w krótkie okno żywieniowe
Okej, skoro ustaliliśmy kto powinien wstrzymać się z IF’em, to teraz czas na to, aby przedstawić jakie korzyści mogą podążać za okresowymi postami. Na pierwszy rzut – odchudzanie, czyli temat zdecydowanie najgorętszy.
Czy IF może pomóc w odchudzaniu?
Sceptycyzm to moje drugie imię, ale w tym przypadku mogę przyznać, że IF rzeczywiście może pomóc (jeżeli jest odpowiednio dopasowany) w procesie redukcji masy ciała. Są jednak dwie kwestie, które są niezmiernie istotne.
Po pierwsze, musisz być w stanie utrzymać okres postu. IF jest taki łatwy i przyjemny, tylko wtedy, kiedy się o nim czyta. W momencie kiedy wplatasz go w swoją codzienność redukcyjną, to może być już trochę ciężej. Nie ma podjadania, nie ma kaweczki z mleczkiem, nie ma słodkiej herbaty. Oczywiście poza oknem żywieniowym.
Po drugie, w trakcie trwania okna żywieniowego sytuacją mocno niepożądaną jest spożywanie posiłków, które niekoniecznie pozytywnie wpływają na Twoje zdrowie. W przypadku zbyt krótkiego okna żywieniowego często możemy nie dostarczać do organizmu odpowiednie ilości np. warzyw (z racji tego, że są wysoko objętościowe – przez co dość mocno nas zapychają), co może się wiązać z nieodpowiednią wartością odżywczą diety 
Okresowy post może przyczynić się do ograniczenia spożywania kalorii w ciągu dnia. Redukcja spożywanych kalorii, w stosunku do naszego tak zwanego zera kalorycznego, fizjologicznie sprawi, że będziemy tracić masę ciała. Brak spożycia małych przekąsek w ciągu dnia obniża też naszą podaż energetyczną, co może przyczynić się do redukcji masy ciała. Wiele osób ceni sobie też to, że IF pozwala się porządnie najeść. Jest to oczywiście okupione poszczeniem (czy wręcz głodem) innego dnia lub w innej części dnia – jednak część osób uzna to za satysfakcjonujące rozwiązanie.
Poza tym, IF jest po prostu wygodny. Wychodząc do pracy ile musisz przygotowywać posiłków na cały dzień, ponieważ Twoje okno żywieniowe wypada dopiero po powrocie do domu. Bardzo ważna jest też kwestia, że IF to nie jest żadna cudowna metoda na odchudzanie. Na podstawie badań (meta-analiz) IF nie wykazuje przewagi nad tradycjonalnymi trybami żywienia w kontekście odchudzania i utrzymywania prawidłowej masy ciała.
Podsumowując: Jeśli któraś z form IF Ci służy, dobrze się na niej czujesz, pasuje do twojego stylu życia i pozwala ci osiągać twoje cele, to trzymaj się tego co jest dla Ciebie dobre 
Istnieją teorie, że IF może także pozytywnie wpływać na gospodarkę węglowodanową, wzmacniać wrażliwość tkanek na insulinę (ograniczać insulinooporność), poprawiać procesy autografii, natomiast jest to kwestia mocno wątpliwa, czy zależy to od redukcji masy ciała na IF, czy raczej od konkretnego protokołu żywieniowego.
Badania w tym temacie trwają i wyciąganie pochopnych wniosków dotyczących cudownych właściwości leczniczych IF’a może nie jest jeszcze do końca potwierdzone, ale temat jest niezaprzeczalnie bardzo ciekawy i mocno obiecujący 
Dla jeszcze mocniej zainteresowanych tematem: